In je leven kun je heel wat littekens oplopen. Die lelijke val uit je kindertijd, de blindedarmoperatie tijdens je puberteit, de geboorte van je oudste die via een keizersnede ter wereld kwam, een beet van een valse hond die zomaar losliep, een kleine brandwond of door zelfbeschadiging omdat je een zeer moeilijke periode doormaakte.
Ontstaan littekens
Littekens ontstaan als resultaat van de wondheling in de huid. Littekenweefsel is samengesteld uit dezelfde proteïnen (collageen) als het weefsel dat het vervangt, alhoewel de vezelsamenstelling van de proteïne anders is dan de normale, geordende structuur van de collagene vezel die we in een normaal weefsel aantreffen. Littekenweefsel heeft ook een gebrek aan elasticiteit. Zweetklieren en haarfollikels groeien niet terug in littekenweefsel. Daarnaast is er een overproductie aan collageen of een tekort in vergelijking met het omliggende weefsel. De kleur van littekenweefsel kan variëren van roze tot de kleur van de eigen huidskleur of rood tot donkerbruin.
Ontsiering
Een vers litteken is doorgaans rood en gevoelig. Het liefst zou je het aan het zicht onttrekken en, afhankelijk waar het zich bevindt, kan dat ook vaak. Wanneer het litteken echter je gezicht ontsiert, of een ander deel van je lichaam waar je geen kleding overheen draagt, is het een ander verhaal. Camoufleren met make-up is niet altijd mogelijk en bovendien vereist het een zekere kennis en routine. Het kost in ieder geval veel moeite en tijd.
Soorten littekens
Naast het cosmetische aspect kan een litteken ook hard zijn, bewegingsbeperkingen geven of jeuken. Er zijn verschillende soorten littekens, elk met hun eigen eigenschappen en structuur:
– ‘Normaal’ litteken: je ziet een keurig streepje of nette plek: er kan enige verkleuring zijn, maar het litteken ligt op gelijke hoogte met de huid eromheen
– Hypertrofisch litteken: het litteken ligt bovenop de huid en is vaak onregelmatig van structuur
– Atrofisch litteken: het litteken ligt lager dan het omliggende weefsel en de huid van het litteken is dun en vloeipapierachtig
– Keloïd litteken: het litteken woekert over de randen van de oorspronkelijke wond heen
Camoufleren littekens
Met dermatografie, ook wel 'medische pigmentatie' genoemd, kun je dergelijke plekken op je huid grotendeels camoufleren. Doordat er pigmenten in de huid worden ingebracht, wordt het oorspronkelijke kleurverschil minder zichtbaar. Het doel is altijd de natuurlijke stand of kleur van de huid terug te krijgen.
Het traject
Laura Bruessing is specialist op het gebied van medische pigmentatie en bij haar ben je in goede handen voor diverse behandelingen op dit vlak. De behandelingen gaan globaal zo in zijn werk:
- Het traject start met een intake. Daarin wordt alle tijd genomen om de mogelijkheden en wensen te bespreken.
- Daarna volgen ongeveer 3 sessies. Per keer brengen we 1 of 2 kleuren aan. Je neemt plaats in de fijne ligstoel en met een minuscuul naaldje wordt het pigment aangebracht. Om het mooiste en meest natuurlijke eindresultaat te bereiken, wordt het laagje voor laagje gezet. Elke keer wordt een deel van de pigmenten ingebracht.
- Steeds is er een tussenliggende periode van zes weken, zodat je huid de gelegenheid heeft om te genezen.
- Na de behandeling mag het gebied vier dagen niet nat worden.
- Net als bij permanente make-up, vervaagt ook dermatografie na verloop van tijd. Daarom heb je na twee tot vijf jaar een opfrisbehandeling nodig.
Wanneer kun je voor medische pigmentatie kiezen?
De techniek wordt onder andere ook toegepast bij:
- Haarverlies door ziekte (het suggereren van wimpers en wenkbrauwen en het camoufleren van kale plekken op het hoofd)
- Na een hechting of bij een diepe schaafwond, waarbij het pigment verstoord is
- Bij brandwonden (bijvoorbeeld het vormen van een nieuwe lip)
- Bij littekens of aangeboren afwijkingen als een hazenlip of wijnvlek
- Bij het reconstrueren van de tepelhof na een borstreconstructie
Neem gewoon eens contact op als je je niet langer aan je litteken(s) wilt storen. Tijdens een intakegesprek informeren we je graag over de mogelijkheden.